تاب آوری، توانایی فرد در سازگاری با موقعیت های تهدیدآمیز را مورد بررسی قرار می دهد؛ رویکرد روانشناسی مثبت گرا، که در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است، به جای پرداختن به ناهنجاری ها و اختلال ها، به استعدادها و توانمندی های انسان می پردازد.

این رویکرد، هدف نهایی خود را شناسایی شیوه هایی می داند که بهزیستی و شادکامی انسان را به دنبال دارند. از این رو عواملی که سبب سازگاری هر چه بیشتر آدمی با نیازها و تهدیدهای زندگی می شوند، از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. در این میان، «تاب آوری» به عنوان یکی از ویژگی های مهم روانی، نقش حیاتی در بهداشت روانی افراد دارد و به صورت توانایی فرد در حفظ سلامتی و عملکرد موفقیت آمیز خود، یا سازگاری با یک بافت و موقعیت تهدیدآمیز یا آزار دهنده تعریف می شود. به زبان ساده تر میتوان گفت تاب آوری به این معناست که هر چند فرد در یک محیط پر از آسیب زندگی می کند، اما از بیشتر آن ها سربلند و سالم بیرون می آید.

قصد از سنجش تاب آوری، توجه به این نکته است که لازمه مدیریت اختلاف با همسر، فرزند یا... در مرحله اول، «تاب آوری» است. لذا توصیه می شود که این آزمون را با دقت فراوان انجام دهید و با توجه به نمره به دست آمده، نسبت به ارتقاء سطح تاب آوری خود اقدام نمایید.